Bu ara merkürdür, satürndür ve dolunaydır derken pek bir savruldum. Sanki vücudum küçük kristal renki toz parçalarından oluşmuşta bir rüzgar gelse esip savuracak beni ordan oraya :) Baktım ki savrulmaktan korkmayınca daha güçlü hissediyor insan kendini, ben de tamam dedim rüzgarda uçuşursa tanelerim o zaman ne güzel her parçam yeni bir şey keşfeder ve geri dönüp toparlandığımda yep yeni bir ben olurum :)
Sevgili lupusum bu ara biraz nefes aldırdın bana. İlaçlara da alıştıkça kendimi daha iyi hissediyorum. Aman ha nazar değmesin. Romanım bitti ama tekrar tekrar düzeltiyorum. Romanın en ilginç kararkteride sensin lupusum. Türkiyede az bilinen bu hastalığı kitabımda da yazdım belki birileri görür öğrenir ve lupusu yaşayan biri okur yalnız olmadığını hisseder.
Gerçekten seninle sonsuz bir birlikteliğimiz olduğunu öğrendiğimde çıldıracak gibi olmuştum ama sonra yavaş yavaş yalnız olmadığımı öğrenince korkum azaldı. Şimdi de facebook üzerinden bir sayfa kurdum oradan da düzenli olarak seninle maceralarımızı paylaşıyorum :) bu ara merkürdür, satürndür, dolunaydır az yazdım tabii ama olsun az hiçten iyidir :)
Güzel lupusum böyle devam bana çok sataşmada...
