Sevgili Lupus,
Kendini keşfetmek öyle hemencecik bitmiyor yol uzun :) Şimdi de "Varoluş süreci" diye bir kitaba başladım. Bu kitapların ortak özelliği duygunun üstünü örtüp pozitif takılmak yerine duygunun içine gidip ne var ne yoksa çıkarıp sonra yola devam etmek. Ben yıllarca herşeyin üstünü örtüp sadece pozitif olmaya odaklanmıştım. Bu kısa süreli çok güzel işliyor ama uzun sürede kontrol edemediğim bir durum olduğunda o bastırdıklarım daha kötü bir şekilde çıkıyordu. Benim de değişmem zor oldu bu yönde. Hatta ilk başlarda duygudan kaçmayıp içine girmekten çok korktum ama zaten o orda bir yerlerde duruyordu istediğim kadar üstünü örteyim :) Sonuç hala çalışıyorum. Bu kitap 6 hafta sürüyor. Şimdilik birinci haftasındayım 15 dakika sabah akşam nefes egzersizi. Bu nefesleri yaparken de "Şu an önemlidir" diye geçiriyorum zihnimden. Olay bu :) 2. Haftada neler olur bilemiyorum.
Dispenza Kendiniz Olma Alışkanlığını Kırmak kitabını hala şiddetle okumanızı öneririm. Çok değişik süreçlerden geçtim o kitapla. Sanki yaşadıklarım rüya gibi hala :) O meditasyonlara kıyamıyorum arada onları da yapıyorum. Zaten o artık hep hayatımın içinde bana çok güzel yollar sundu. İlk defa kendi değerimin farkındayım ve cidden seviyorum kendimi :) Zaman zaman sarılıyorum bile kendime o derece :)) Bütün o bastırdığım beni yıpratan korkularım değiştiremeyeceğimi düşündüğüm düşünce kalıplarının içine girip geçtim çok rahatlatıcı. Bu kitapta neler yaşayacağım çok merak ediyorum.
Biliyorum birçoğunuza bunlar saçmalık geliyor da kedimizi keşfetmeden hayatın koşuşturmacasına kapılmak daha büyük saçmalık. Bu dünyada biz varız ve keşfedilmeyi bekliyor zihnimiz, kalbimiz. Yardım çağrıları yolluyor zaman zaman ama biz görmezden geliyoruz. İşte ben artık o yardım çağrısını duydum ve çok şanslıyım ki hiçbir şey için geç değil. Şimdi kendimi keşfetmeye, çözmeye, anlamaya, sevmeye, değer vermeye özen gösteriyorum ki bundan sonraki yaşamımda tam hissederek yaşayayım :) Bugüne kadar tam hissetmek için hep birilerine koştum, birşeyler başardım, şehir hatta ülke değiştirdim, çok saçma olsa bile alışveriş yaptım, saç kestirdim, kavga çıkardım. Şimdi bunlara ihtiyacım olmadan bir bütünüm... Tavsiye ederim. Sevgilim da yaptı bu süreci ve cidden ilişkinin gidişatı değişti. Kavga ettiğimiz durumlar kalmadı bir şey yaşadığımızda temeline gidip bakıyoruz ve kızmıyoruz birbirimize. O kendinden sorumlu ben kendimden. Tam iki insan bir olunca iki tam oluyor. Hastalıklı bir ilişkide iki yarım bir tam edip birbirini yiyor. Ben bugüne kadar böyle kavgaların dramaların olduğu ilişkiler yaşadım, bundan beslendim de ama şimdi gerek duymuyorum ne kadar özgürleştirici bir duygu. Minnettarım sana evren tüm bunları bana gösterdiğin içim ❤️
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder