İsyan

Sevgili Lupus,

İsyanım var sana bugün. Ağız tadıyla depresyona bile giremiyorum senin yüzünden. Tam giricem bir korku geliyor acaba lupus bu güçsüzlüğümden yararlanıp geri gelir mi diye bırakamıyorum kendimi. Zorla kaldırıyorum yataktan yok yürüyüş yapıyorum, işe gidiyorum falan. Nasıl bir korku yarattıysan bende yataktan çıkmayıp bir depresyonu yaşayım diyemiyorum.

Bir de hasta olmaktan çok korkuyorum. Grip falan. Her yerde bir salgın var birde kimseye yaklaşamıyorum. Herkesi bir metre öteden selamlıyorum. Öksüren varsa sanki bana küfretmiş gibi bakıyorum. Hep psikolojimi bozdun sen benim :) ya alt tarafı grip ama işte lupus olunca hele de şimdi kullandığım haplar yüzünden geçmesi zorlaşıyormuş tehlikeliymiş. Ne demekse?

Hayatımı kökten birkaç kere değiştirdin. Sürekli acı çek öğren şeklinde bir yaklaşımın var da ben istemiyorm daha fazla acı çekmek falan. Kolay olsun hayatım... Gerçekten biraz kolaylaşsa olmaz mı? Dilediğim gibi düşünmeden yaşasam mesela çok mu?

Ya sevgili lupus bugün isyankarım sana karşı ama bir yandan da kabullenmişlik var. Garip işte napıcam :) Her zaman süper olamıyor insan. Denemeye devam her seferinde :))