Şimdi, ailemle birlikte sanki o kötü günler hiç yaşanmamışçasına birlikte tatil yapıyoruz. Damarlarımda, kalbimde ve ruhumda o acıdan eser yok. Arada bakıyorum hissedebiliyormuyum diye? Yok!
Her şey gelip geçiyor, tüm acılar gerilerde bir yerlerde bırakılıp yola devam ediliyor. Sevgili okuyucularım, bazılarınız hastanede okuyor yazılarımı, bazılarınız yataklarında, belki de lupus olduğunuzu yeni öğrendiniz merak etmeyin gerçekten geçiyor :)) Tekrar gülümseyebiliyorsunuz hatta kahkaha atabiliyorsunuz :))
Sonuç yine sevgili lupus sen haklıydın. Bırakamadığım yerden sen devreye girdin biraz zorla da olsa bıraktırdın bırakmam gerekenlerİ ve daha güçlü, mutlu devam etmemi sağladın hayatıma. Hayat güzel!! Yaşamaya değer her şey ve her an :)
Sevgiler
26 yasindaym bende iki yildir lupus hastasiyim..ilk basta kabullenememistim cok zordu..ama sonra kabullendim tbi mecburen..bununla yasamayi ogrendm..simdi hersey yolunda ve artik eskisinden daha cok guluyorumm daha cok hayattan zevk almya bakiyorum..karamsarliga yer yok artik..bu hastaliktan cok sey ogrendm..ben o eski ben degilim yani :)) sayfaniz cok guzel..dusuncenize hayran kaldim :) saglikli gunler dilerm.
YanıtlaSilSevgiler..
Çok teşekkürlerler :)) çok sevindim senin de farkına varmana :) sağlıklı ve güzel günler :)
Sil