Mail kutuma mesajlar gelmeye başladı yine :) Neden yazmıyorsun? Birşey mi oldu? diye. Yok birşey olmadı. Hep yazmak istedim hatta "Juice" programını türkçeye çevirdim ve tarifleri denedim burada yazmak için, ama ülkede hep bir kötü haber ve acı olduğundan hiç yazasım gelmedi. Yazmamak daha da kötü geldi. Sanki kelimelere dokunmazsam unutup gidiyorum yazmayı ve nefes almayı. Hayat hızla geçiyor. Ritmini yakalamaya çalışırken fazla hızlanıyor insan ve sonra bir bakıyor aylar geçmiş. Bu ara işlerimi de düzenlemeye çalıştığım için hiç yazma molaları veremedim. Sonuç olarak artık farkındayım ve elimde en azından bir ay yazacak kadar programım var. Bakalım...
Pazartesi "Juice" programının ilk gün tarifini yazıcam sizlere. Her gün bir tarif olacak. İçeriğindeki sebze ve meyvelerinde ne gibi yararları olduğunu paylaşacağım sizlerle.
Günler geçiyor dedim de. Bugün 12 Kasım olmuş ama biz deniz sezonunu bugün kapattık. Son bir kere daha denize girdik. Bugün aklıma geldi de. Geçen yıl bu zamanlarda ne kadar acı çekiyordum. Hayat bir daha renklenir mi diye de kara kara düşünüyordum. Herşey geliyor ve geçiyor. Bir yıl olmuş bile demek çok garip ama geçmiş gitmiş işte. Hastane ve tüm o zamanki sıkıntılar. Şimdi bir umut yeşeriyor içimde geleceğe dair. Her gün sevgi ve umudu hissediyorum yaşamımda.
Biri gelseydi ve "Ben gelecekten geldim. Seneye bugün, sen deniz kıyısında biranı yudumluyor olacaksın" deseydi. "Bi git" derdim ona :) Aman işte biliyorum herkesin acısı büyük ve geçmeyeceğini sanıyor ama geçip gidiyor gerçekten.... Tek sorun o acıya ya da soruna kendinizi hapsetmeniz. Bırakın, bir tane yaşam var elimizde. Bitti mi bitiyor işte. Ölünce birşey olmayacak. Yani o sorun ya da acı neyse o siz yokken bitiyor. Siz varken bitsin. En azından hayatın tadını çıkarırsınız :)
Hiçbir şeye yetişmemiz mümkün değil. Kendimiz için yaşıyoruz bu yaşamı. Ne biz mutlu olmadan mutlu olur çevremizdekiler. Ne de hayat biz sorunu aşıp ilerlemeden bize şans verir. Benim geçen yıl yaptığım en iyi şey, problemde şıkışıp kalmaktan vazgeçip, hayata ve kendime yeni bir şans vermekti. İyi ki de o şansı verdim diyorum şimdi. Yoksa bugünü bu kadar keyifle yaşayamazdım.
İlerleyelim hadi bakalım :)
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder